Fakt, że zegarki na rękę stały się dostępne dla zwyczajnych ludzi, zawdzięczamy przede wszystkim wytwórcom amerykańskim. Około roku 1860 grupa firm amerykańskich połączyła swe wysiłki w imię idei produkowania zegarków dla mas. Maszyny stały się wystarczająco skomplikowane, aby za ich pomoc zrealizować pomysł wyprodukowania tysięcy identycznych części, z których dzięki taniej sile roboczej można by było montować kompletne zegarki. Pomysł ten został zrealizowany przez Henryego Forda przy produkcji jego Modely T. Po kilku nieudanych próbach firmie Waterbury Clock udało się wykonać zegarek na rękę sprzedawany po 3,5 dolara; ich ambicja było jednak obniżenie ceny do jednego dolara. Pierwszym człowiekiem, któremu się to udało, był Robert Ingersoll. Innym wynalazkiem Ingersolla była świecąca farba, która powleczono wskazówki i cyfry tak, że żołnierze mogli odczytać godzinę również w ciemności.
W roku 1923 John Harwood wykonał pierwszy automatyczny zegarek na rękę. Opatentował go w Szwajcarii, gdzie natychmiast go zastosowano, szczególnie w Rolex Watch Company, i w roku 1931 wdrożono do produkcji w automatycznych zegarkach ręcznych.
